Lieve zotten!
Hebben jullie ook wel eens dat je denkt: wat een mooie verhalen komen hier langs, jammer dat ze op een scherm staan? Ze worden overstemd door youtubefilmpjes, NOS alerts, podcasts, familieapps, emails en andere taken die continu aan het roepen zijn om aandacht, en als gevolg daarvan blijven alle mooie woorden, op weg om wortel te schieten in je hart, steken in de prefrontale cortex die onophoudelijk bezig is om niet oververhit te raken met alle takenlijstjes en andere prikkels.
Het goede nieuws van vandaag is dat we daar iets op hebben gevonden, met dank aan de technologie. Nog niet verder vertellen hoor, het is een beetje een geheim, en het zou natuurlijk ook nog kunnen mislukken, maar er is een manier ontwikkeld om de Karavaan der Zotten zonder scherm te kunnen publiceren. Het is een relatief jonge techniek die hooguit een eeuw of zes, zeven bestaat, maar als we die gaan toepassen dan halen we daarmee een van de laatste goede redenen onderuit om dat scherm überhaupt nog aan te zetten.
Je begrijpt het al: de Karavaan der Zotten gaat uitkomen op papier. In elk geval een keer, komend najaar, deo volente, en dan gaan we zien hoe dat bevalt.
De kritische lezer vraagt zich misschien af: ho eens even, hoe vinden al die verhalen dan hun weg naar het grote publiek? Daar kunnen we eigenlijk alleen maar op antwoorden: het grote publiek kan de pot op, als het mee wil doen dan komt het maar een exemplaar halen!
En dan de inhoud. Het is jullie misschien opgevallen dat we de ganse dag worden bestookt met slecht nieuws, onheilstijdingen, oorlogsupdates en klimaatrapporten, nog afgezien van de reclames die ons vertellen dat we niet genoeg spullen of vakantieplannen hebben. Daarom lijkt het ons passend om deze eerste papieren editie te wijden aan een van de meest revolutionaire en irritante opdrachten die Jezus ons al gaf, namelijk: ‘Wees niet bezorgd’.
Dus: heb je ideeën, een ingezonden brief, een mooi verhaal, feedback, een financiële bijdrage of een oude stencilmachine, laat het ons weten, want een karavaan zijn kunnen we niet alleen!
Frank Mulder is schrijver en publiceert onder andere in weekblad De Groene Amsterdammer. Hij woont in een woongemeenschap in de Utrechtse wijk Overvecht met zijn gezin, samen met mensen uit alle hoeken en gaten van de wereld.
Jasper studeert aan de Academie voor Psychotherapie, heeft in Amsterdam zijn eigen praktijk en speelt tot zijn spijt geen rugby.