Op de fiets word ik geruisloos ingehaald door een vrouw van dubbel mijn leeftijd. Waarom erger ik me toch zo, vraag ik me af. Waarna ik even flink op de trappers ga staan.
Ontkiemende boompjes in het bos kunnen alleen overleven als ze hulp krijgen van de grote bomen en van de omgevallen stammen, schrijft Paige Copenhaver. Als ecoloog en bossenspecialist in de VS ontdekte ze dat het bos ons heel veel te zeggen heeft over wat gemeenschap betekent.
Terwijl ik een handje goedkope pinda’s neem, kijk ik de groep eens rond. Wat een maffe mix mensen zit hier weer bij elkaar. Een Marokkaanse huisvriend vertelt een mop waar hij – zoals gewoonlijk – alleen zelf om moet schaterlachen. Een Amerikaan van 75, die de planten bewatert (zoals elke week) creëert een overstroming op de vensterbank (zoals elke week).
Over dat God er niet is. En ook wel. Bijvoorbeeld bij een kop koffie met iemand in de straat waar niemand belangstelling voor heeft.
Boer-dichter-schrijver Wendell Berry, het ecologisch geweten van Amerika, pleitte al voor duurzame landbouw voordat het woord bestond. Volgens hem draait een gezonde, duurzame economie uiteindelijk om zorg, aandacht, genegenheid, kortom: liefde. Hard werkende liefde. Om hem te interviewen moet je hem een brief schrijven, want aan computers doet hij niet.
In dit manifest proberen een paar zotten woorden te geven aan hun crisisgevoel en lanceren we een idee: kunnen we een plek creëren waar denkers, dichters en doeners verhalen uitwisselen over wat geloof betekent als de storm opsteekt.
Ik heb een déjà vu. Toen corona nog het grote gevaar was, onze collectieve vijand, zaten we allemaal aan de buis gekluisterd voor apocalyptische beelden uit Italië en de laatste cijfers over dood en verderf. We werden opgeroepen om mee te doen met de grote strijd, waar alle beschikbare middelen voor moesten worden ingezet.
Wat wij schrijven, hebben we niet allemaal zelf bedacht. We staan in een lange traditie van mensen ons inspireren om midden in de crisis te zoeken naar waarheid en vrijheid. Hier vind je vast een aantal links ter verdere inspiratie. Het is de bedoeling dat we op deze site nog veel meer inspiratie gaan verzamelen.
Dit magazine begon niet met een magazine. Het begon met een paar vrienden die elkaar vonden in hun zorg over de lockdowns en de QR-codes. We zochten een derde weg tussen overheidsdwang en populisme. Dit was onze verklaring, die we in januari 2022 naar buiten brachten, toen we allemaal weer in lockdown zaten.
We snakken naar vrijheid en naar open terrassen. Maar wat voor vrijheid zal dat zijn? Op welke afstand van elkaar? De offers die we in het afgelopen jaar hebben gebracht zijn ongekend. Maar we willen alles beheersen. Dit artikel schreef ik begin 2021, midden in de pandemie.