De lente komt! Vrijdag 14 maart organiseren een paar Catholic Workers een volle maanvuurtje met een wild church viering, in een gekraakt stukje niemandsland, midden in Amsterdam.
Vandaag is het aswoensdag. De start van de vastentijd. Ik was vanochtend helaas te laat om in onze plaatselijke katholieke kerk nog een askruisje te halen. Het was tenslotte mijn uitslaapdag. Toch miste ik het, toen ik eenmaal aan het werk was. Dat jeukende gevoel een dag lang op mijn voorhoofd, en de woorden: ‘Tot stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren’.
Het is wel heel makkelijk om in je comfortabele stoel te filosoferen over de Bergrede. Verzet je niet tegen het kwaad, maar keer de andere wang toe – wat als het Russische leger voor de poorten staat? Wat doe je er dan mee?
Toen mijn vriendin hoorde wat ik wilde stemmen, schrok ze zich een hoedje. Ik moest beloven dat ik eerst één keer in een AZC zou kijken.
Het komende jaar willen we weer twee kranten drukken. Daar hebben we vijftig kamelen voor nodig, en we dachten aan jou.
Een van de vele problemen die ik heb, als mens, is dat ik mijn activistische denkraam niet kan uitzetten.
We willen jullie van harte uitnodigen voor de eerste zotte tech-weg? maakmiddag op Klooster Nieuw Sion, op 22 februari. Wil je ook creatief met dit thema bezig gaan en wegen verkennen naar een wereld waarin tech ons niet gevangenzet? Dan willen wij je graag leren kennen.
Als er íemand is die oproep van Jezus, ‘weest niet bezorgd’ uitleeft, dan is het mijn vriend Jan Anne Bos wel. Jan Anne leeft van wat de maatschappij weggooit. Elke werkdag – hij doet dit fulltime – fietst hij zo’n zestig kilometer om spullen en eten en statiegeldflessen te redden die – in zijn ogen – onterecht bij het afval zijn gedumpt. Skippen heet dit, oftewel dumpsterdiven. Vandaag fiets ik een ochtendje mee.
Op woensdag 12 februari hebben we met de redactie weer een schrijfavond waar we gaan werken aan onze 3e krant. Iedereen die een verhaal, illustratie of idee wil voorleggen, is welkom.
Wist je dat er in één theelepel gezonde aarde wel honderd tot tienduizend meter lange schimmeldraden zitten? Wat zou het betekenen als het Koninkrijk van God is als de schimmel die ons omringt?
Op oudejaarsavond 1900 kijkt dichter Thomas Hardy om zich heen en ziet tal van redenen tot hopeloosheid. Maar dan is daar opeens een oude lijster ‘die met zijn geestdrift tomeloos de somberte doorbrak’.