Er was eens een bosduif die altijd een goed leven had gehad. Elke dag vond hij wel iets te eten. In de winter was dat natuurlijk moeilijker dan in de zomer, maar ook dan lukte het hem. Zorgen over zijn overleven maakte hij zich in ieder geval niet. 

Totdat hij op een dag in gesprek kwam met verre familie van hem, tamme duiven die in een boerderij verderop woonden.

In deze rubriek kijken we naar zotten en zottinnen van vroeger en nu die deel uitmaken van de karavaan. Deze keer: Macrina de Jongere. Zonder deze radicale vrouw waren de stoerste kerkvaders uit de vierde eeuw lang niet zo stoer geweest.

Boer-dichter-schrijver Wendell Berry, het ecologisch geweten van Amerika, pleitte al voor duurzame landbouw voordat het woord bestond. Volgens hem draait een gezonde, duurzame economie uiteindelijk om zorg, aandacht, genegenheid, kortom: liefde. Hard werkende liefde. Om hem te interviewen moet je hem een brief schrijven, want aan computers doet hij niet.