Picknick op het kolenspoor

Als protest tegen de verwoesting van de planeet, in de vorm van ‘bloedkolen uit Colombia’, gaat een groepje zotte actievoerders regelmatig naar het spoor in Amsterdam waar de kolentreinen rijden. Daar plegen ze ‘ecotage’, door één voor één de steentjes uit het spoor weg te halen. Voor Frits is het een manier om Christus na te volgen.

Voor mij is ecotage van het kolenspoor een vorm van navolging van Christus, die op een gegeven moment besloot om op te gaan naar Jeruzalem om met een directe actie de tempel als verdienmodel aan de kaak te stellen, in de buurt te blijven en aanhouding, verhoor, geseling, veroordeling en executie niet te ontlopen. Wat wil Jezus ons hiermee zeggen, voorleven?

Wij hebben van de hele schepping – Gods tempel – een verdienmodel gemaakt. Mijn steentjes zijn zoals mijn navolging in alle aspecten van Jezus’ leven (gebed, heling, afleggen van privilege, goed nieuws leven met gemarginaliseerde mensen en rijken vermanen, om er maar een paar te noemen) slechts een halfhartig en slap aftreksel, maar het is een poging, en ik geloof dat we als volgelingen van Christus meer mogen reflecteren op dit aspect van zijn leven: je leven geven door en in een directe actie. Om vervolgens te trachten dit handen en voeten te geven in onze wereld.

Want wij vechten niet tegen kolen en staal, maar tegen de overheden, tegen de machten en krachten die de armen en de hele schepping verwoesten” resoneert Efeziërs 6:12 in mij. En daarom schrijven we brieven aan de vertegenwoordigers van deze machten en krachten. Die zijn even belangrijk voor de strijd als de feitelijke sabotage van het kolenspoor. Op www.steentjevoorsteentje.nl kun je deze brieven vinden. Hier deel ik er graag eentje, de brief aan de agenten die ons altijd aanhouden.


Politiebureau Houtmankade
Houtmankade 34
1013 MX Amsterdam

Amsterdam/Utrecht/Den Haag

8 september 2024

Geachte agenten van de Houtmankade,

Sinds we zijn begonnen met onze ecotage-picnics hebben we jullie wat beter leren kennen en voor ons is het altijd een fijn contact geweest, hoewel we betreuren dat jullie tot nu toe ons werk stopten om de ongestoorde voortgang van de stroom bloedkolen te beschermen.

In het verleden waren sommigen van jullie benieuwd of het Openbaar Ministerie al stappen had ondernomen rondom onze ecotage-picknicks en we houden jullie graag op de hoogte. Een aantal van ons heeft brieven ontvangen waarin de Officier van Justitie liet weten ons niet te vervolgen. Het Openbaar Ministerie houdt ons dus op dit moment niet tegen om de steentjes van dit spoor van vernietiging te gebruiken voor andere doeleinden.

We willen jullie uitnodigen om er de volgende keer ook weer bij te zijn en eventueel mee te picknicken. Er zal een kopje koffie voor jullie klaar staan en jullie kunnen genieten van de gedichten, getuigenissen en reflecties die we uitwisselen, terwijl we wederom een monument bouwen voor het einde van het tijdperk van fossiele brandstoffen met de steentjes uit het kolenspoor.

Het liefst nodigen we jullie uit om ook een steentje op te rapen, maar we begrijpen dat dit ingewikkeld ligt. We willen jullie wel vragen om ons net als de Officier van Justitie niet tegen te houden. Misschien voelt iemand wel gewetensbezwaar? We vinden het allemaal verschrikkelijk dat inheemse mensen in Colombia van hun land worden gejaagd en vermoord (zoek op ‘bloedkolen’) voor onze luxe en comfort en dat de aarde steeds verder opwarmt.

We hebben de Officier van Justitie gevraagd om de bedrijven die bij het proces van roofbouw en verbranding betrokken zijn te vervolgen. Het zou ook geweldig zijn als jullie beslag zouden leggen op schepen en treinen vol bloedkolen zodat deze keten van dood wordt verbroken. Laten we samen werken om het recht te laten zegevieren voor ieder schepsel, ver weg en dichtbij.

Kortom, we hopen dat we met elkaar kunnen zorgen voor een uitbundig bloeiende en biodiverse Aarde.

Met vriendelijke groet en hopelijk tot spoedig ziens,

Peter Jamin
Nikki Apeldoorn
Frits ter Kuile
Klaaske van der Wekken

steentjevoorsteentje@proton.me

Frits ter Kuile

Frits ter Kuile woont in het Jeannette Noëlhuis in Amsterdam-Zuidoost. Als Catholic Worker heeft hij een groot hart voor vluchtelingen, gekraakte tuinen en vredeswerk. Zelf noemt hij zich vrolijke rommelaar in de marge.