Leven in waarheid

Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want ze zullen verzadigd worden. Ook al klinkt die zin misschien zot, het betekent feitelijk dat macht is gevestigd in waarheid. Dat zei de Russische dissident Navalny in de rechtbank, drie jaar voor zijn dood.

Als christen ben ik doorgaans een mikpunt van spot in de Anti-Corruptie Stichting, want de meeste van onze mensen zijn atheïst. Ik was zelf ooit ook een behoorlijk militante atheïst, maar nu ben ik gelovig, en dat helpt me enorm in mijn activiteiten, omdat alles veel, veel makkelijker gaat. Over bepaalde dingen denk ik veel minder na. Er zijn minder dilemma’s in mijn leven, want er is een boek waarin over het algemeen min of meer duidelijk is beschreven wat je in elke situatie moet doen. Het is niet altijd makkelijk om dit boek te volgen, uiteraard, maar ik probeer het. En zo is het, zoals ik al zei, waarschijnlijk makkelijker voor mij dan voor veel anderen, om me in politiek te begeven.

Een man schreef me pas ‘Navalny, waarom zegt iedereen dat je moet volhouden, niet opgeven, geduldig zijn, knarsetandend? Wat moet je dan verduren? In een interview lijk je te zeggen dat je in God gelooft. De Bijbel zegt “Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want ze zullen verzadigd worden.” Nou, dan zit jij toch goed?’ En ik dacht: hoe goed begrijpt die man me. Want het is niet zo dat ik zo goed ben, maar wel dat ik deze specifieke opdracht opvat als soort van handelingsinstructie. En dus heb ik, ook al geniet ik zeker niet echt van de plek waar ik ben, geen spijt dat over mijn terugkeer naar Rusland of over mijn activiteiten. Het is goed, want ik deed het juiste. Sterker nog, ik heb echt een bevredigd, verzadigd gevoel. Want op een moeilijk moment heb ik gedaan wat de instructies van mij vereisten, en ik heb de opdracht niet verraden.

En er is nog iets belangrijks. Zonder twijfel klinkt dat hele Bijbelvers in moderne oren overdreven theatraal. Er wordt gedacht dat mensen die dat soort dingen zeggen gek zijn, om het niet al te verfijnd te zeggen, gekke zotten die in hun eentje in de kamer zitten met verwarde haren om te proberen zichzelf op te vrolijken met maakt niet uit wat, omdat ze eenzaam zijn en zich niet nuttig voelen. Dat is het kernpunt. Onze autoriteiten en het systeem als geheel proberen deze mensen te vertellen dat ze eenzame sukkels zijn.

Het is de eerste prioriteit om mensen te intimideren, en hun vervolgens te bewijzen dat ze eenlingen zijn, alsof geen normaal mens met zijn volle verstand dat soort leerstellingen zou aanhangen. Deze poging om mensen te laten geloven dat ze eenlingen zijn is cruciaal, want het is een van de doelen die de autoriteiten nastreven.

De bewakers hier zijn goede gasten, en de bewakers in mijn gevangenis zijn ook behoorlijk volk. Maar ze praten niet met me – dat is hun blijkbaar verboden. Soms zeggen ze wat standaardzinnen. Dat is belangrijk, want het doel is om mij mezelf oneindig eenzaam te laten voelen. Maar dat is niet hoe ik me voel. En ik zal uitleggen waarom. Deze leer – ‘Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want ze zullen verzadigd worden’ – lijkt ergens esoterisch en vreemd, maar het is feitelijk de centrale politieke doctrine in modern Rusland. Uwe Edelachtbare, wat is dat, deze zin of slogan, de belangrijkste politieke slogan in Rusland? Waar ligt macht in? Macht ligt in waarheid. En dat is wat deze leer zegt. Dat is hoe je het zou samenvatten in een tweet, als je alle tussenwoordjes eruit haalt. Dat is in essentie wat het betekent. En het hele land herhaalt in vele verschillende variaties dat macht in waarheid ligt, en dat wie de waarheid vast heeft, zal winnen.

En dit is een heel belangrijk punt, ongeacht het feit dat ons land uiteraard is opgebouw uit onrecht – onrecht die we continu zien. We zien de ergste kant van onrecht, de gewapende versie ervan. En toch op hetzelfde moment zien we dat miljoenen of tientallen miljoenen mensen de waarheid willen. Ze willen tot de waarheid komen, en vroeg of laat zal het ze lukken. Ze zullen verzadigd worden. Want het is duidelijk voor iedereen – een paleis bestaat. [Navalny had het eerder over het luxepaleis van Poetin – red.] Je kunt zeggen dat het niet van jou is of dat het niet bestaat, maar dat doet het duidelijk wel. En we kunnen ook de armoede zien. Je kunt zo vaak als je wilt zeggen dat we een hoge levensstandaard hebben, maar het land is arm en dat is overduidelijk voor iedereen. Terwijl de mensen rijk zouden moeten zijn! Er zijn olieleidingen gebouwd, er is geld verdiend, maar het geld is nergens te zien. Dat is de waarheid, en er is geen manier om het te ontkennen. En vroeg of laat zullen deze mensen die de waarheid willen, krijgen wat hun toekomt, en ze zullen verzadigd worden.

En er is ook iets belangrijks dat ik tot u en via u wil zeggen, meneer de aanklager, en eigenlijk tegen alle mensen met autoreit en tegen iedereen, namelijk dat het belangrijk is om niet bang te zijn voor deze mensen. En wees niet bang voor degenen die de waarheid zoeken. Want zo veel mensen zijn bang – o mijn God, wat gaat er gebeuren? Zal er een revolutie komen? Zal het een nachtmerrie zijn? Maar denk nu eens alleen aan hoe goed het leven zou zijn zonder de constante leugens, zonder het bedrog. Het is… Wat zou het fantastisch zijn om de mogelijkheid te hebben om niet te liegen. Denk eens hoe geweldig het zou zijn om te kunnen werken als rechter, zonder soort van ‘telefoonrechtspraak’, niemand die je belt. Je bent puur een eersteklasrechter met een goed salaris, beter dan wat je nu hebt, je bent een gerespecteerde steunpilaar van de gemeenschap. En niemand zal je ooit opbellen om te vertellen wat je in een zaak moet beslissen. Je zou je kinderen en kleinkinderen kunnen zeggen dat ja, je bent echt een onafhankelijke rechter, en alle andere rechters zijn ook honderd procent onafhankelijk. Zou dat niet geweldig zijn? Het zou alleen maar fantastisch zijn.

[…]

En dit is echt belangrijk – niet bang zijn voor de mensen die de waarheid zoeken, maar hen misschien wel steunen, direct of indirect. Of misschien niet eens steunen, maar in elk geval niet meewerken aan deze leugen, deze valsheid… de wereld om je heen niet slechter maken. Natuurlijk is daar een klein risico aan verbonden, maar ten eerste, dat risico is klein, en ten tweede, zoals een fantastische moderne filosoof met de naam Rick Sanchez eens zei: ‘Leven is alles riskeren. Anders ben je slechts een levenloze bonk moleculen, willekeurig in elkaar gezet, meedrijvend op de stroom van het heelal.’

Dit is een fragment uit de toespraak van de Russische dissidente politicus Aleksei Navalny, toen hij op 20 februari 2021 in beroep ging tegen zijn gevangenisstraf. Zijn beroep werd afgewezen. Hij moest tweeënhalf jaar naar de cel, een straf die later werd verlengd. Afgelopen maand werd hij dood gevonden in het strafkamp in Siberië, waarschijnlijk door de autoriteiten vermoord.

(vertaald door Frauit Rights in Russia, oorspr. Эхо Москвы)

Aleksei Navalny